புள்ளின் போகி, நெடிய என்னாது !
----------------------------------------------------------------------------------------------
நலங்கிள்ளி, நெடுங்கிள்ளி என இரு சோழ மன்னர்கள், சோழ நாட்டின் இருவேறு பகுதிகளை ஆண்டு
வந்தனர். இருவருக்கும் இடையே நட்பு மலரவில்லை; பகைமைதான் பற்றிப் படர்ந்து வந்தது !
இந்தச் சூழ்நிலையில் நலங்கிள்ளியின் நாட்டைச் சேர்ந்த இளந்தத்தன் என்னும் புலவர் நெடுங்கிள்ளி நாட்டின் தலைநகரான உறையூருக்கு வருகிறார். இதைக் கண்ணுற்ற மனக்கோட்டம் கொண்ட சில மனிதர்கள், மன்னன் நெடுங்கிள்ளியிடம் சென்று இளந்தத்தன் வருகை பற்றித் திரித்துக் கூறுகின்றனர் ! அவன் நம் பகை நாட்டைச் சேர்ந்த ஒற்றனாக இருக்கக் கூடும் என்று நாங்கள் கருதுகிறோம் என்றனர் !
நெடுங்கிள்ளியின் மனதில் அயிர்ப்பு (ஐயம்) குடிகொண்டது. இளந்தத்தனைக் கொன்றுவிடுவது என்னும்
முடிவுக்கு வருகிறான். காவலர்களை அழைத்து , நம் நகருக்குள் புகுந்திருக்கும்
ஒற்றன் இளந்தத்தனைக் கொன்று வாருங்கள் எனக் கட்டளை இடுகிறான் !
அரசனது
அவையில் வீற்றிருந்த கோவூர் கிழார் என்னும் பெரும் புலவர், மன்னனின் கட்டளையை கேட்டுப் பதறிப்
போகிறார். இளந் தத்தனையும் அவனது வரலாற்றைப் பற்றியும் அறிந்திருந்த கோவூர் கிழார், நெடுங்கிள்ளியிடம் ஒரு பாடல் மூலம்
தம் மனக் கிடக்கையை வெளிப்படுத்துகிறார் !
”மன்னா ! வறுமையில் வாடும் புலவர்கள் மன்னர்களை நாடிச் சென்று, அவர்களைப் பற்றிப் பாடிப்பரிசில் பெறுவது வழக்கம் ! இளந்தத்தனும் அந்த எண்ணத்துடன் தான் உறையூருக்கு வந்திருக்க வேண்டும்; அவனை நம் எதிரிகளின் ஒற்றன் என்று கருதக் கூடாது; பிழையான முடிவுக்கு மன்னர் வரலாகாது ” என்னும் கருத்தை, மறைமுகமாக தன் பாடல் மூலம் உணர்த்துகிறார் !
கோவூர்
கிழாரின் பாடலைக் கேட்ட நெடுங்கிள்ளி தன் முடிவை மாற்றிக் கொள்கிறான். இளந்தத்தனை அரசவைக்கு அழைத்து வருமாறு
காவலர்களைப் பணிக்கிறான் ! கோவூர் கிழார் மன்னனின் மனதை எப்படி
மாற்ற முடிந்தது ? அவரது பாடலைப் பாருங்கள் !
--------------------------------------------------------------------------------------
புறநானூறு, பாடல் (47)
---------------------------------------
வள்ளியோர்ப்
படர்ந்து, புள்ளின் போகி,
நெடிய
என்னாது சுரம்பல
கடந்து,
வடியா
நாவின் வல்லாங்குப் பாடி,
பெற்றது
மகிழ்ந்து, சுற்றம் அருத்தி,
ஓம்பாது
உண்டு, கூம்பாது வீசி,
வரிசைக்கு
வருந்துமிப் பரிசில் வாழ்க்கை
பிறர்க்குத்
தீதறிந் தன்றோ ? இன்றே; திறப்பட
நண்ணார்
நாண, அண்ணாந்து ஏகி,
ஆங்கினிது
ஒழுகின் அல்லது, ஓங்குபுகழ்
மண்ணாள்
செல்வம் எய்திய
நும்மோர்
அன்ன செம்மலும் உடைத்தே !
-------------------------------------------------------------------------------------
பாடலின்
பொருள்:
-----------------------------------
மன்னா ! வரையாது கொடுக்கும் வள்ளல்களை நாடி வருவது புலவர்களின் வழக்கம் ! அப்படி வருகையில், மன்னனின் தலைநகர் நெடுந்தொலைவில் இருக்கிறதே என்று மலைப்புக் கொள்ளாமல், கடுமையான பாலை நிலங்களையெல்லாம் கடந்து துன்பப்பட்டு வந்து சேர்கின்றனர் !
அவர்கள், பழமரம் இருக்கும் திசை நோக்கிப் பறக்கும் பறவைகள் !வள்ளல்களைப் பார்த்து, தம் நாவால் பாமாலை
சூட்டுவதும், பரிசில்கள் பெறுவதும், பெற்ற செல்வங்களை எண்ணி மகிழ்வதும்
புலவர்களின் மனதில் உறைந்து கிடக்கும் நல்வழக்கம் ! பெற்ற பரிசில்களைத் தனக்காக – தனது பிற்காலத்திற்காக – தன்னிடமே வைத்துக் கொள்ளாது, பிறர்க்கும் குறைவின்றிக் கொடுப்பது
தான் புலவர்களின் இயல்பு !
தம்மை ஆதரிப்பவர்கள் தமக்குச்
செய்யும் சிறப்புக்காக நன்றியுடன் நினைத்து மகிழ்வதே புலவர்கள் வாழ்க்கை. இத்தகைய
வாழ்க்கை –பிறர்க்கு ஈத்துவக்கும் வாழ்க்கை - வாழ்பவர்கள் பிறர்க்குத் தீமை செய்வதை
அறிவார்களோ? அவர்கள் பிறர்க்குத் தீமை
செய்யமாட்டார்கள் !
கல்வி கேள்விகளால் தம்மோடு
மாறுபட்டவர்களைத் தம் புலமையால் நாணுமாறு செய்து அவர்களை வெற்றிகொண்டு தலை
நிமிர்ந்து நடப்பவர்கள் புலவர்கள் . அது மட்டுமல்லாமல், உயர்ந்த புகழும் உலகாளும் செல்வமும்
பெற்ற உன்னைப் போலவே அவர்களும் தம் புலமையால் செம்மாப்பு உடையவர்கள் ! அவர்கள் பிறர்க்குத் தீமை செய்ய
ஒருநாளும் துணிய மாட்டார்கள் !
-------------------------------------------------------------------------------------
கோவூர்
கிழார் தன் பாடல்
மூலம் மறைமுகமாகத் தனக்குச் சொன்ன செய்தியை உணர்ந்து, இளந்தத்தனைக் கொல்லும் முடிவினைச்
சோழன் நெடுங்கிள்ளி கைவிட்டான் !
-------------------------------------------------------------------------------------
அருஞ்சொற்பொருள்:
-----------------------------------------
வள்ளியோர்
= வரையாது கொடுக்கும் வள்ளல்கள்; படர்தல் = நினைத்தல்; புள் = பறவை ; சுரம் = பாலைவழி ; வடியா = தீங்கு உரையாத; அருத்தல் = உண்பித்தல்; ஓம்புதல் = பாதுகாத்தல்; கூம்பல் = ஊக்கங்குறைதல். வீசுதல் =
வரையாது கொடுத்தல்; வரிசை = சிறப்பு, மரியாதை, பாராட்டு; பரிசில் = கொடை, ஈகை ; திறம் = திறமை(அறிவு); திறப்படல் = கூறுபடல், தேறுதல், சீர்ப்படுதல்; நண்ணார் = பகைவர் (மாறுபட்ட
கருத்துடைய மற்ற புலவர்கள்). 11. செம்மல் = தருக்கு (பெருமிதம்).
-------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
ஆட்சியர்,
”புறநானூறு” வலைப்பூ,
[veda70.vv@gmail.com]
[தி.பி,2052, நளி (கார்த்திகை) 20]
{06-12-2021}
--------------------------------------------------------------------------------------
